Czas wolny dziecka jest czymś innym niż czas wolny dorosłego człowieka, gdyż sytuacja społeczno ekonomiczna dziecka różni się znacznie od sytuacji mężczyźni i kobiety dorosłej. Dziecko cechuje a dodatkowo brak doświadczenia życiowego i niedojrzałość psychiczna, która uzależnia je od rodziców i wychowawców. Sposoby i wzorce spędzania czasu wolnego przekazują dzieciom rodzice, opiekunowie i pozostaje to w dużym związku z kształtowaniem osobowości młodego człowieka. Stąd najważniejsze jest określenie stosunku rodziców do wypoczynku dzieci, bowiem dzieci nie osiągają jeszcze zypełnej samodzielności w realizacji zajęć wypoczynkowych. Mają oni bardzo ważne zadanie do spełnienia polegające na umiejętnej i wyważonej pomocy , a oprócz tego pozytywnym oddziaływaniu własnym przykładem. Badania wykazują, iż kierunek aktywności wykazywany w czasie wolnym nadaje rodzina. Osobisty przykład rodziców, opiekunów jest podstawowym czynnikiem kształtującym wzory spędzania czasu wolnego. Istotne jest również tworzenie takiej atmosfery domowej, która sprzyjać będzie zabawie i rozwojowi twórczych zainteresowań wychowanka. Bowiem atmosfera panująca w domu, nawyki kulturalne rodziców, hierarchia wartości kształtują system wymagań dziecka , a ponadto sposoby ich zaspakajania. Rodzice poprzez właściwy sposób spędzania czasu wolnego, a więc różnorakie formy i treści, jakimi go wypełniają, a także czynną postawą i przekonaniem o konieczności wartościowego spożytkowania tego czasu w połączeniu z odpowiednią organizacją, przygotowują dzieci i młodzież do kulturalnego wykorzystywania go w przyszłości. Na rodzicach, opiekunach ciąży więc odpowiedzialność za to, jak swój czas wolny spędzają dzieci dziś i jak będą go spędzały w przyszłości.
