U Grodzickch wielkie zmiany: radca wynajął nowe mieszkanie wbrew oporowi Zofii, której podobały się w nowym mieszkaniu tylko ganek i balkon. Sprowadzili się dopiero w lutym. Świetnie spisał się malarz (przepijający większość pieniędzy), który ozdobił ślicznie każdy pokój fikuśnymi wzorami. Zofija była w lepszym nastroju, bo minęła dzieweczki z konewkami, co wzięła za dobry znak (były opłacone przez Albina), podobały się jej dzieła malarza. W środku zamyśliła się – to było 4. mieszkanie w życiu Zofii (w pierwszym się urodziła; był tam napis „wikt domowy tani i zdrowy”, na który to wikt się skusił pewnego dnia urzędnik Grodzicki). Tak zamyśloną zastał Albin i tak sobie siedzieli zamyśleni aż nadjechały rzeczy. Przeprowadzka trwała tydzień. No i mieli swoja pierwszą wspólną sypialnie w której (że była to pierwsza ich sypialnia) czuli się skrępowani a przez to rozdrażnieni. Sprzęty wyglądały biedniej na większych przestrzeniach. A ponieważ Albin i Zofia przyzwyczajeni byli do dużej ilości gratów, zaczęli bywać i skupować meble nowsze i starsze i byli szczęśliwi.
Dopiero gdy T. wpadł na klatkę schodową przypomniał sobie, że zmienił się mu adres od dziś. Wpadł do mieszkania po zmroku. W jego pokoju był tylko portret matki – nie było już, ku jego uldze, Anioła Stróża, choć żałował lampy naftowej (mieli elektrycność). Ojciec przypomniał mu, że spróbuje go przenieść do bliższego gimnazjum, więc miał się T. nad czym zastanawiać – bo gdzie indziej będzie mógł np. ukryć że nie przystępuje do komunii. T. unikał Boga, np. wzdychał: O bogowie, ale jednocześnie nie kłamał w ogóle. Miał nową wiarę (substancja, energia, przyczynowość, ewolucja, atom), w niej chciał znaleźć wszystko co utracił w starej. Zamiast swiętych czcił teraz wiedzę i geniusz. Nie pożegnał się z prof.Kaliną – został on porzucony jak Rojek i Jurkin i Albin, na próżno czekający aż syn poprosi o dokończenie rozmowy o Polsce.
