prawności na które metoda audiolingwalna kładła nacisk to sprawność słuchania przede wszystkim, która po wielu ćwiczeniach uruchamiała sprawność mówienia, następnie czytania i pisania/ w tej kolejności/
Metoda audiolingwalna jest istotną i przełomową sposobnością w historii nauczania języków obcych, ponieważ jej założenia miały podstawy w najnowszych wtedy ( koniec lat 50tych) badaniach psychologicznych/ behawioryzm Skinnera/ , a oprócz tego lingwistyce strukturalnej/Leonard Bloomfield w USA/.
Do dziś jest wykorzystywana z powodzeniem w tych fazach lekcji, kiedy nowy materiał, gramatyczny czy leksykalny jest wprowadzany i utrwalany poprzez wiele ćwiczeń kontrolowanych, wspomniany tzw. drills/dryl językowy/, które w konsekwencji prowadzą do opanowania sprawności mówienia, automatyzowania struktur językowych w umysłach uczących się. Unikanie analizy gramatyki, wprowadzanie nowych struktur gramatycznych w sposób nieuświadomiony przez uczących się, czyli tzw, nauczanie indukcyjne, aktualnie tak bardzo popularne pomiędzy dobrze umotywowanej rzeszy uczących się, a też w nauczaniu dzieci, tzw. grupy YLs, które wszak nie są zdolne do analizy języka, niemniej jednak świetnie przyswajają go za pomocą technik zaczerpniętych z metody audiolingwalnej. W dzisiejszej dobie wykorzystujemy różnorakie środki audio-wizualne jako bodźce tak popularne w tej metodzie. Tak jak wtedy, staramy się zminimalizować obecność języka ojczystego na lekcjach języka obcego, nagradzać dobre reakcje językowe, tak, ażeby uczący się osiągnął cel.
