W początkowej fazie przedsięwzięcia, język polski był wykładany przez przedstawicieli Polonii, którzy posiadali wiedzę z języka polskiego wyniesioną
z domu rodzinnego, posiadali odbyte staże, lub kończyli naukę w Polsce. Jednak nie zawsze taki rodzaj nauczania miał pozytywne wyniki. Mimo ogromnego wysiłku i starań większość z takich osób nie posiadała wykształcenia pedagogicznego, nie zawsze posługiwała się prawidłową polszczyzną. Na przykład podczas przeprowadzonego badania ankietowego na Litwie wśród nauczycieli języka polskiego, niektórzy przyznali, że czasami celowo używają nieprawidłowych form językowych w obawie przed negatywną reakcją współpracowników.
