Lech Jarosław Iwaszkiewicz ur. 20. 02. 1894r. w Kalniku na Ukrainie, najmłodsze, piąte dziecko Bolesława Iwaszkiewicza i Marii z Piątkowskich. Ojciec walczył w powstaniu styczniowym. Zmarł gdy Jarosław miał 8 lat. Matka przeniosła się do Warszawy. Zaprzyjaźnił się tu z rodziną Szymanowskich. Po 2 latach wrócili na Ukrainę, do Elizawetgradu. Pod wpływem Szymanowskich 10-letni Jarosław pisał już wiersze i dramaty, komponował muzykę. W 1909 rodzina Iwaszkiewiczów przeniosła się do Kijowa, Jarosław uczy się w gimnazjum, dorabia udzielając korepetycji. W 1912 zaczął studiować prawo na Uniw. Kijowskim, a także został studentem szkoły muzycznej. W styczniu 1915 Jarosław opublikował swój pierwszy utwór, sonet Lilith, zamieszczony w Kijowskim piśmie „Pióro”. Jednocześnie pracował w teatrze Studya Stanisławy Wysockiej. Wiosną 1918 wstąpił do III Korpusu Polskiego, uczestniczył w paru potyczkach. W październiku tego roku przybył do Warszawy.
Warszawa, Europa
Iwaszkiewicz nawiązuje współpracę z Mieczysławem Grycenderem, redaktorem studenckiego pisma literackiego „Pro Arte et Studio”. W listopadowym numerze ukazało się 10 jego oktostychów. Grycendler zapoznał Iwaszkiewicza z innymi młodymi poetami: Leszkiem Serafinowiczem (Jan Lechoń), Julianem Tuwimem i Antonim Słonimskim. 29 listopada zaczęli wspólnie czytać wiersze własne i innych poetów w kawiarni „Pod Pikadorem” na Nowym Świecie 57. W grudniu 1918, ale z datą 1919 ukazał się książkowy debiut Iwaszkiewicza – Oktostychy. Współpracuje z miesięcznikiem „Zdrój”, popada w konflikt z Paiperem. W lipcu 1920 wstępuje do wojska, ale w walkach nie uczestniczy. Po wojnie jest sekretarzem ówczesnego marszałka sejmu, Macieja Rataja, po 2 latach rezygnuje, postanawia zostać zawodowym literatem. W 22r. pośłubił Annę Lilpop. W 1925 wyjeżdża do Paryża. W następnych latach zwiedza Niemcy, Włochy, Francję, Hiszpanię, Belgię, Szwajcarię, Austrię, Danię, Szwecję, Ukrainę, Estonię, odwiedza też Amerykę Południową. Jednym z jego ulubionych miejsc jest Sycylia. W 1928 przenosi się z rodziną do Podkowy Leśnej, do dworu, nazwanego Stawisko. W 27r. powrócił do pracy urzędniczej, w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, na stanowisko kierownika Referatu Propagandy Sztuki. W 32r jako dyplomata wyjechał do Kopenhagi, potem do Brukseli. W 36 r. wycofał się z dyplomacji. W tym czasie angażował się w działalność międzynarodowych organizacji: PEN Clubu i Unii Intelektualnej.
